- cana gətirmək
- 【動】困らせる、 邪魔をする、 悩ます[コマラセル、 ジャマヲスル、 ナヤマス]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zar — 1. <fars.> klas. 1. Səslə, yanıqlı yanıqlı ağlayan, inləyən, nalə edən, nalan (adətən izafətlərdə işlənir). Aşiqi zar. Bülbüli zar. // Yanıqlı yanıqlı, həzin həzin ağlama, inləmə; fəğan, nalə. Zar getmək – yanıqlıyanıqlı ağlamaq, fəğan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zinhar — n. <fars.> klas. Məbada, amandır, ay aman, saqın, ehtiyatlı ol (adətən bir şeydən saqındırmaq üçün işlənir). Ey iki gözüm, yaman olur ar; Namusumuzu itirmə, zinhar! F.. Yatsa o mahparə, yatar bəxtimiz bizim; Zinhar, qoymayın onu, zinhar,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təlatüm — is. <ər.> 1. Tufan, bərk ləpələnmə, dalğalanma, coşma. Dənizdə . . elə bir təlatüm var idi ki, heç deməyə gəlməz. Ə. S.. Təlatümə gəlmək – bərk dalğalanmaq, ləpələnmək, coşmaq. Bir azdan sonra, bərk yel əsib tufan qopdu, dərya təlatümə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
girinc — eləmək (etmək) – təngə gətirmək, cana gətirmək, zəhləsini tökmək. O, səhərdən bizi girinc eləyib. – <Mədəd:> Qəşəm məni girinc eləyib. S. R.. Girinc (olmaq) – təngə gəlmək, cana gəlmək. Evimdə müntəzirkən körpələrim, yoldaşım; Qorxunc ölüm… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təng — sif. <fars.> Dar, sıx. . . Məlum edirəm ki, yazdığınız namələr öz vaxtında gəlib yetişibdi. Cavab yazmamağıma bais vaxtın təng olmağıdı. Mol. Nəsr. <Cəfər kişi:> Srağagün vaqon doldururduq, yük çox idi, taylar ağır, vaxt təng. M. İ..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
girrəməx’ — (Quba, Kürdəmir, Şəki, Tovuz) 1. dolandırmaq, yaşatmaq (Kürdəmir, Tovuz, Şəki). – Ə:m <əmim> məni yaman girriyirdi, heş şeyə möhtəş döydüm (Tovuz) 2. təngə gətirmək, cana gətirmək (Quba) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bezar — sif. <fars.> Usanmış, bezmiş, çiyrinmiş, təngə gəlmiş; incik, narazı. Sevgilim, eşqü həvəsdən daha mən bezaram; İndi bir başqa dilarama pərəstişkaram. A. S.. Bezar olmaq – usanmaq, bezmək, çiyrinmək, təngə gəlmək. Canından bezar olan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti